ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ (1)
Το δημοτικό το έβγαλα σ' ενα στεγαστρο,γιατι σχολείο δεν
είχαμε λόγω σεισμών,τα παραθυρα έμπαζαν,θερμανση δεν υπήρχε και είμαστε 80
μαθητές στον ίδιο χώρο ,εκανε μάθημα ένας δασκαλος(ο πατέρας μου) καθε ταξη
ξεχωριστά και οι υπολοιποι περιμεναν στην ιδια αίθουσα την σειρα τους,το μάθημα
γινότανε πρωι-απόγευμα επτα μέρες την βδομάδα και την Κυριακή υποχρεωτικός
εκκλησιασμός και κοινωνικές δράσεις(δεντροφύτευση),το διάλειμμα ήτανε στις 10
και κρατούσε 15',η πειθαρχία εφαρμοζότανε αυστηρά μέσω της βέργας (που έφερναν
οι απείθαρχοι μαθητές ,δίκην τιμωρίας),Για να μπούμε στο Γυμνάσιο Κεραμειών
είχε εισαγωγικές εξετάσεις και ήταν απαξία για το σχολείο ν' απορριφθεί μαθητής
του.Δεν μιλώ για χορούς και εκδηλώσεις του σχολείου,ούτε για το ότι βρήκα στο
σχολείο πολλους περασμένων ετών που λόγω των γεγονότων είχαν χάσει χρονιές(τότε
σέ αφηναν και στην ίδια τάξη!!!)Οσο για την διατροφή μας είχαμε τα συσσίτια του
Ερυθρού Σταυρού (κάτι περιέργα τυριά και γάλα σκόνη) και όμως απο την τάξη μου
οι περισσότεροι έγιναν επιστήμονες.ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΜΙΛΗΣΩ ΓΙΑ ΤΗ
ΔΙΑΒΙΩΣΗ ΜΑΣ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΕΤΑ ΤΟΥΣ ΣΕΙΣΜΟΥΣ.Ξέχασα το κατηχητικό που ήταν μια
άλλη υποχρεωση μας.Δεν μιλώ ούτε για τον πετροπόλεμο,ούτε για τους μεταξύ μας ξυλοδαρμούς,ούτε
ότι στο Αργοστόλι κατεβαίναμε τα Χριστούγεννα ,στις γιορτές και η διασκέδαση
μας στη "Χώρα" ήτανε μια βόλτα μέχρι την Πλατεία για γλυκό στην
ΒΛΑΧΟΠΟΎΛΑ .
ΟΙ ΕΡΩΤΕΣ(2)
Ο τρυφερός τρόπος επικοινωνίας την δεκαετία του 60.......😍και
της εβαζες τραγούδι αφιερωσης στον σταθμό του Πύργου...
Ο Πύργος μετέδιδε και μπόλικα τραγούδια …καψούρας,
αφιερώσεις, όμως, με μυστικούς κώδικες επικοινωνίας,για να μη βγει βούκινο η
σχέση στο χωριό. ΄Εβαζες σε ένα φάκελο το σημείωμα της αφιέρωσης και δυο
γραμματόσημα των πέντε δραχμών ,το έκλεινες και το ταχυδρομούσες για Πύργο.
Ούτε διεύθυνση ούτε αριθμό.😍
ΕΔΩ ΠΥΡΓΟΣ. ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟΣ ΣΤΘΜΟΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΗΣΟΥ.”
Η πασίγνωστη εκφώνηση του ιστορικού ραδιοφώνου του Πύργου
στη δεκαετία του 60΄.Με εμβέλεια,κάποιες ώρες τις ημέρας, σχεδόν σε όλη την
Ελλάδα, λέγανε!
Τρανζιστοράκι στο χέρι, από το Δημοτικό ακόμα, όμοια σαν
σήμερα τα σχολιαρόπαιδα τα κινητά και τα τάμπλετ. Σε πλατείες και σοκάκια να
ακούμε στο διαπασών στους σταθμούς του Πύργου και της Αμαλιάδας αφιερώσεις
τραγουδιών και συγκινητικά μηνύματα ,συνήθως αποχαιρετισμών για ξενιτιά αλλά
και τρυφερα μηνυματα αγαπης. (πχ αφιερωση στον" ξανθό άγγελο" το
τραγούδι του Πουλόπουλου "Να 'χα τη δύναμη" ή του Μιχάλης Βιολάρη
"Το δελφινοκόριτσο")😍 Τα συγκεκριμένα
προγράμματα, μάλιστα, ξεκινούσαν από τις πρώτες πρωινές ώρες και
τελείωναν…μεσάνυχτα! Κομβόι τα τραγούδια και οι αφιερώσεις. Και ακροαματικότητα
να σπάζει τα φράγματα . Δε φαντάζομαι , ως σήμερα, ραδιόφωνο να έχει κατακτήσει
ποτέ τέτοιους αριθμούς ακροατών.Αφιερώσεις αγαπημένων σε αγαπημένους,ΚΟΛΑΣΗ ΣΤΟ
ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΟΙΟΣ ΑΦΙΕΡΩΣΕ ΣΕ ΠΟΙΑ !!!Το τραγούδι επηρεάζε καταλυτικά τη ζωή μας
στο νησακι μας στα νιάτα μας στους ερωτες μας.
