Τo σπάρτο

ΤΟ ΣΠΑΡΤΟ

Στον ουρανό πετάχτηκε η λάμψη

του ήλιου πόγερνε στο πέλαγο

τ' αγνάντεμα κράτησε ώρα πολύ

ο κάμπος γιόμισε λουλούδια και μυρωδιές

της άνοιξης

τα σπάρτα μοσκοβόλησαν

λουλουδιασμένα

καθώς είναι θαρείς, μπογιάτισαν με νερομπογιές

την πλάση,

η καμπάνα της Παναγίας βάρεσε τον εσπερινό

κι η θάλασσα πήρε το σκούρο χρώμα της

Θεέ μου ποτέ μου δεν πεθύμησα πεσσότερο από τώρα να ψάλλω τον

Ύμνο:

«Κύριε εκέκραξα προς Σε εισάκουσαν μου Κύριε»